τι σημαίνει τράπεζα; τραπεζίτες; εμείς σταματήσαμε να έχουμε εδώ και πολλές δεκαετίες!

Ο τελευταίος τραπεζίτης στην Ελλάδα υπήρξε στα μέσα της δεκαετίας του 70. Ηταν τότε που ο αείμνηστος Καψάσκης μετά από μία εξαιρετική επαγγελματική πορεία σε ΗΠΑ ήρθε και δημιούργησε την νέα και καινοτομική ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.

 

Ηταν τότε που πρώτος ο Καραμανλής και αργότερα συνεχιστές Παπανδρεου κλπ αποφάσισαν ότι σε μία ελεύθερη αγορά οι τράπεζες πρέπει να είναι δημόσιοι οργανισμοί . Ετσι είτε έκαναν κρατικοποιήσεις , βλέπε περίπτωση Εμπορικής Τράπεζας που εμείς πλήρωσαμε δισεκεκατομύρια μετά ως αποζημίωση με αποφάσεις ευρωπαικών δικαστηρίων είτε δημιουργόντας “τραπεζίτες” από τα πολιτικά κυκλώματα. Μεσα σε αυτό το περιβάλλον άγριας δύσης βρέθηκαν και καποιοι κληρονόμοι αξιόλογων τραπεζιτών , βλέπε Τράπεζα Καλαμών και μετά Πίστεως και παπούς Κωστόπουλος που απλά ενσωματώθηκαν στο σύστημα.

 

Ας μη σχολιάσω την στρατηγική εγκλήματος που εξέτρεψε του ρόλου τους του πιστωτικούς συνεταιρισμούς και τους έκανε συνεταιριστικές τράπεζες βάζοντας ξυπόλητους στα αγκάθια. Ο κάθε παράγοντας της περιφέρειας την είδε κάτι ως Ροτσιλντ και στο τέλος τίναξαν τις τοπικές μπάγκες στον αέρα.

 

Ολοι τους δε σε αγαστεί συνεργασία με τα πολιτικά κόμματα που κυβερνούσαν άρχισαν μια βαλκανική εκστρατεία που τελικά θύμησε περισότερο την φαρσοκωμωδία της ταινίας “βαλκανιζατέρ”.

 

Ενοείται ότι ολες οι τράπεζες πλακωθήκαν στην δημιουργία θυγατρικών από ακίνητα μέχρι πληροφορική αλλα και ότι αλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Η αιτία πολύ απλή μέσα από ένα πολυδαίδαλο ομιλικό σύστημα δομη να κάνουν τρελά παιχνίδια. Τα οποία δυστυχώς ξεχάστηκαν κιόλας. Ποιός θυμάται πχ ότι η εταιρία λήζινγκ της Εμπορικής Τράπεζας έκλεισε σε μία νύχτα γιατί είχε ως κύριο πελάτη ληζινγκ ένα όμιλο παροχής υπηρεσιών αισθητικής και αδυνατίσματος. Ποιός θυμάται ότι οι πολιτικοί κατέστραψαν την τράπεζα του Μετοχικού Ταμείου Στρατού και μαζί μ αυτήν και τα μερίσματα των αποστράτων;

 

Οι βασικές αρχές λειτουργίας μίας τράπεζας στην Ελλάδα μετατράπηκαν σε σύμπλεγμα στήριξης κομματικών και άλλων υποχρεώσεων.

 

Μάλιστα όποιος τολμούσε να μην υποταχθεί στις αρχές αυτές με μαφιόζικες μεθόδους φρόντιζαν να γίνει το αποπαίδι του συστήματος.

 

Ας μη πούμε γιά την Τράπεζα της Ελλάδος. Η κεντρική μας τράπεζα έμοιαζε σαν ανέκδοτο στο ρόλο της εποπτείας των εμπορικών τραπεζών.

Ετσι γιά να τα λέμε με το ονομά τους , η Ελλάδα υπήρξε χώρα χωρίς τράπεζες και τραπεζίτες!