στην νύχτα μιάς μέρας που
είδες , κατάλαβες , αντιλήφθηκες και αφουγκράστηκες τα κύματα της
δυστυχίας που είναι κυρίαρχα παντού μπορείς να γράψεις και να
περιγράψεις με σκόρπιες εικόνες και σκέψεις γιά την δυστυχία που βιώνει
σχεδόν το σύνολο της κοινωνίας μας ...
Δεν με απασχολεί η συστημική πολιτική, εξάλλου και όλοι οι πολιτικοί πολύχρωμοι ή μονόχρωμοι απλά κακομοίριδες είναι και μοιραίοι εξάγγελοι της μπόχας από τα σκατά που αυτοί γέμισαν τον τόπο...
Η γριούλα όμως που μετρά το λεπτό γιά να δει αν θα φάει το ψωμί της μέρας, η κυρία με σοβαρό παρουσιαστικό μιας ηλικίας της μάνας μας ή της αδελφής μας ,που ψάχνει με απόγνωση τα σκουπήδια...
Ο νέος που απελπίζεται γιατί δεν του έμαθσν ότι τα όνειρα χτίζονται και δεν χαρίζονται και οι βάρβαροι που κατακλύζουν ληστεύοντας και χτυπώντας κάθε ψυχή είνα το μόνο που μ απασχολεί τις σκοτεινές ώρες...
Αν όμως οι λογισμοί γίνουν μοιρολατρεία τότε θα προσφέρονται σαν σφαίρες για τα όπλα με τα οποία θα αυτοκτονούν όσοι δεν έμαθαν ότι πρέπει να σκοτώσουν το αίτιο κσι οχι την ζωή τους, αυτό που είναι η αφορμή για την μαυρίλα της ζωης τους.
Δεν είναι γιά να γράφεται μιά σημείωση και παρατηρήσεις σε πόσο μαύρη νύχτα είμαστε. Νύχτα κατράμι παντού και ούτε τα αστέρια φωτίζουν πιά, το ίδιο χαμένα από τις βρωμιές που αναδύονται στην πόλη..
Είναι όμως να φωνάξουμε από καρδιας μερικές λέξεις και αυτή η κραυγή να γίνει οργή και δράση..
ΩΣ ΕΔΩ ΡΕ! ΦΤΑΝΕΙ! η ζωή μας ανήκει και μπορούμε να κάνουμε τα όνειρα οράματα και αυτά να γίνουν τελικά η γλυκιά καθημερινότητα μας!
Δεν χρειάζεται καμμία θυσία γιά την λύτρωση, αυτή υπάρχει στην θέληση μας να είμαστε άνθρωποι και να μη γονατίζουμε στα δύσκολα!
Αντε και θα αλλάξουμε τις στροφές και ταχύτητα και θα ανεβούμε με επιτυχία και στο βουνό της νίκης!
Δεν με απασχολεί η συστημική πολιτική, εξάλλου και όλοι οι πολιτικοί πολύχρωμοι ή μονόχρωμοι απλά κακομοίριδες είναι και μοιραίοι εξάγγελοι της μπόχας από τα σκατά που αυτοί γέμισαν τον τόπο...
Η γριούλα όμως που μετρά το λεπτό γιά να δει αν θα φάει το ψωμί της μέρας, η κυρία με σοβαρό παρουσιαστικό μιας ηλικίας της μάνας μας ή της αδελφής μας ,που ψάχνει με απόγνωση τα σκουπήδια...
Ο νέος που απελπίζεται γιατί δεν του έμαθσν ότι τα όνειρα χτίζονται και δεν χαρίζονται και οι βάρβαροι που κατακλύζουν ληστεύοντας και χτυπώντας κάθε ψυχή είνα το μόνο που μ απασχολεί τις σκοτεινές ώρες...
Αν όμως οι λογισμοί γίνουν μοιρολατρεία τότε θα προσφέρονται σαν σφαίρες για τα όπλα με τα οποία θα αυτοκτονούν όσοι δεν έμαθαν ότι πρέπει να σκοτώσουν το αίτιο κσι οχι την ζωή τους, αυτό που είναι η αφορμή για την μαυρίλα της ζωης τους.
Δεν είναι γιά να γράφεται μιά σημείωση και παρατηρήσεις σε πόσο μαύρη νύχτα είμαστε. Νύχτα κατράμι παντού και ούτε τα αστέρια φωτίζουν πιά, το ίδιο χαμένα από τις βρωμιές που αναδύονται στην πόλη..
Είναι όμως να φωνάξουμε από καρδιας μερικές λέξεις και αυτή η κραυγή να γίνει οργή και δράση..
ΩΣ ΕΔΩ ΡΕ! ΦΤΑΝΕΙ! η ζωή μας ανήκει και μπορούμε να κάνουμε τα όνειρα οράματα και αυτά να γίνουν τελικά η γλυκιά καθημερινότητα μας!
Δεν χρειάζεται καμμία θυσία γιά την λύτρωση, αυτή υπάρχει στην θέληση μας να είμαστε άνθρωποι και να μη γονατίζουμε στα δύσκολα!
Αντε και θα αλλάξουμε τις στροφές και ταχύτητα και θα ανεβούμε με επιτυχία και στο βουνό της νίκης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου