το μέλλον των κοινωνικών δικτύων ως παθητικοί δέκτες των προαποφασισμένων ανθρώπινων επιθυμιών......



Το ίντερνετ από τις πρώτες μέρες του κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 90 πρόσφερε την επανάσταση της ανθρώπινης επικοινωνίας ανεξάρτητα από τόπο και χρόνο.

Προσέφερε την απόλυτη δύναμη του να μιλάμε , να γνωρίζουμε και να γινόμαστε φίλοι με ανθρώπους από όλο τον κόσμο εύκολα, απλά και ανέξοδα.

Όλοι θυμόμαστε ότι έτσι βγήκε η λέξη επικοινωνίας της νέας εποχής το "τσατ" . Το συνομιλώ επώνυμα ή ανώνυμα είχε κατακλυσμιαίο χαρακτήρα ανεξάρτητα από ηλικία ή κοινωνική θέση.

Όλα αυτά πριν καν μπει στο παιχνίδι η επικοινωνία μέσω τηλεφώνων και τότε που το έξυπνο κινητό ήταν κάτι άγνωστο.

Τα τελευταία δέκα χρόνια είδαμε το συνδυασμό ανάπτυξης των κοινωνικών δικτύων μαζί με την κυριαρχία των έξυπνων κινητών να δημιουργεί μία νέα κατάσταση στην ανθρώπινη επικοινωνία μέσω ίντερνετ. Μάλιστα πρέπει να δούμε και την ηλικιακή επέκταση των χρηστών με την παράλληλη χρήση από μικρά παιδιά και την τρίτη ηλικία. Υπάρχει πλέον μία ολοκληρωτική συμμετοχή και χρήση της τεχνολογίας ίντερνετ σε όλους.

Τα κοινωνικά δίκτυα διευκολύνουν δε την υπάρξη ομάδων που συνδέουν τους χρήστες σε σχετικές με κοινές αντιλήψεις , κοινές αναμνήσεις ή οτιδήποτε θα μπορούσε να είναι ένας σύνδεσμος μόνιμος ή προσωρινός μεταξύ των ανθρώπων.

Φυσικά είναι δεδομένη η χρήση των δικτύων από την βιομηχανία διαφήμισης και όχι μόνο εκμεταλλευόμενη των τεράστιο όγκο δωρεάν πληροφοριών από τους χρήστες.

Όλα αυτά λίγο πολύ είναι όμως μία προβολή των κοινωνιολογικών χαρακτηριστικών της φυσικής κοινωνίας. Θυμίζουν και είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι οι παραλληλισμοί στις διαδικασίες ή τα αποτελέσματα των ανθρωπίνων σχέσεων εκτός δικτύου με αυτές εντός του ιντερνετοκοσμου.

Τον τελευταίο καιρό όμως έχει αρχίσει και φουντώνει το τεχνολογικό κύμα της τεχνιτής νοημοσύνης. Των αλγορίθμων που υποκαθιστούν ανθρώπινες αποφάσεις σε όλους τους τομείς. Απο ρομπότ με αντίληψη μέχρι συστήματα που αναγνωρίζουν ανθρώπινες προτιμήσεις και ενδιαφέροντα.

Εδω έρχεται η πρόκληση και ο κίνδυνος. Δεν με αρέσει η λέξη κίνδυνος ακόμα και για τρομακτικά πράγματα. 

Είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε ένα ακόμα βήμα προς την παθητικοποίηση μας με την απόλυτη συναίνεσή μας; είμαστε έτοιμοι τα κοινωνικά δίκτυα να γνωρίζουν από πριν τις προτιμήσεις μας και να επιλέγουν τις ανθρώπινες σχέσεις μας ; Να μας δίνουν έτοιμη την προαποφασισμένη ευχαρίστηση;

Η τεχνολογία είναι πολύ κοντά να μας το επιβάλει.

Ποιοι ίσως μείνουμε έξω από αυτή την ευχάριστη αλλά παθητική πρόκληση; Όσοι νιώθουμε καλλιτέχνες γιατί η τέχνη θα αντέξει για καιρό ακόμα ως διανθρώπινη διαδικασία με αλγορίθμους που θα βρεθούν μόνο με κβαντική υπολογιστική!








καιρός γιά θυσίες χαράς στον βωμό μιάς άστατης εποχής



Ζούμε μιά άστατη εποχή.

Οι σταθερές αξίες αιώνων έχουν συντριβεί. Τα είδωλα,  είτε ως αντικείμενα είτε ως έμβια όντα είναι και αυτά νεκροζώντανα. Οι ιδεολογίες και οι θρησκείες είναι ανύμπορες να προσαρμοστούν στο άστατο της εποχής μας.

Ακόμα και ο ατομισμός που έγινε τοτέμ γιά κάθε ανθρωπάκο συχνά πλέον μεταβάλεται σε ομαδική αντίληψη θλίψης και στα όρια του άγριου φανατισμού.

Η κατάθλιψη και η αδράνεια κυριαρχούν εν μέσω των κρίσεων οικονομικών, κοινωνικών και ψυχολογικών.

Οι παλιές σημαίες έγιναν κουρελόπανα και γιά τις νέες ακόμα δεν βρέθηκε το υλικό τους και το αν αυτές θα είναι άυλες με την στάμπα τους μέσα στην ανθρώπινη ψυχή.

Περνούν έτη , μήνες , βδομάδες, μέρες και στιγμές χωρίς να επιτρέπουν να χαράζεται η πορεία με σταθερό τιμόνι. Οι καιροί είναι καιροί καταιγίδων και τυφώνων.

Αυτή την άστατη εποχή είναι πολύ μεγάλη η ανάγκη γιά θυσίες στον βωμό που γράφει ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Να εξευμενιστεί η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια του μέλλοντος του.

Μα τι θυσίες θα είναι αυτές ικανές να τα άλλαξουν όλα;

ΧΑΡΑΣ , θυσίες χαράς μας καλεί ο βωμός να κάνουμε. Ο καθένας μόνος και όλοι μαζί.

Θυσίες χαράς είναι να χαμογελάς εκεί που βλέπεις τον πανικό στα μάτια των πολλών. Να χαίρεσαι έχοντας μέσα σου την ΣΙΓΟΥΡΙΑ ότι αυτά τα χαμόγελα θα αλλάξουν την εποχή.

Τότε θα γίνουν όλα σταθερά όταν η ΧΑΡΑ θα υπάρχει , θα θυσιαστεί με αντάλλαγμα να έρθει η ηρεμία στο σύμπαν. Τότε η ομαδική έκκλιση χαράς θα δώσει την ΕΛΠΙΔΑ του ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ


Η δίκαιη βιώσιμη ανάπτυξη είναι θέμα κατανόησης της ασυμμετρίας πνευματικής αναζήτησης και υλικής αφθονίας !

  Είναι γνωστό σε όλους μας ότι συστηματικά εδώ και δεκαετίες καταστρέφουμε τον πλανήτη γη στο όνομα της ανάπτυξης! Δυστυχώς και της τεχνολο...