υπάρχει ελπίδα να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι;

Ζούμε στην Ελλάδα μας μία εποχή του παραδόξου γιά να είμαι ευγενικός και να μην πω του παρανοικού.

να κάνουμε πραγματικότητα το αδύνατο! τώρα!

Είναι στιγμές που φαντάζουν τα όρια του νου μας εμπόδια στο να κάνουμε κινήσεις που μοιάζουν κάτι από όνειρο ή όραμα.

Αυτές οι στιγμές είναι όταν νιώθουμε βαρύδια τα οποία είναι πλέον μέρος του εαυτού μας να μας εμποδίζουν γιά το διαφορετικό , την υπέρβαση , την καινούρια οπτική στα βήματα που νιώθουμε ότι είναι προς νέες άγνωστες κατευθύνσεις. Εκείνες που θυμίζουν γλυκά όνειρα ή παθιασμένα οράματα.

Το ασυνείδητο μας ναναι γεμάτο ορμή και η λογική να είναι ο μοχλός συνειδητής στασιμότητας ή αργοπορείας.

 Μας πνίγει η ανάγκη να υπάρξουμε στην καθημερινότητα και σκοτώνει την τόλμη της επανάστασης του ασυνείδητου.

Εκείνες τις στιγμές που κάποια πράγματα μοιάζουν αδύνατα η μακριά από εμάς κοντά στους θεούς αν και αυτούς τους καλούμε μέσα μας και συνυπάρχουν κάθε στιγμή μας.

Εκείνη η χαμένη γνώση ότι είναι δυνατόν να γίνει πραγματικότητα ότι μοιάζει τόσο δύσκολο, τόσο ανυπόφορο, τόσο βαρύ να το σηκώσει ο νους μας.

Να κάνουμε πραγματικότητα το αδύνατο γιατί αυτή είναι η πιό τιμημένη θυσία στον δημιουργό της ανθρώπινης φύσης. Το αδύνατο είναι η αρμονία των ορίων που έχουμε βάλει με αυτά που δεν μπορούμε να τα φανταστούμε.