Η Ρωμαική αυτοκρατορία γνώρισε την ανάπτυξη και την ακμή της όταν οι ρωμαίοι ήταν απλά καλοί στρατιώτες.
Πειθαρχημένοι , με αξίες , με αρχές και επικεντρωμένοι πάντα στους στόχους τους.
Η παρακμή και η κατάρευση της Ρώμης επήλθε όταν αυτοί οι ίδιοι έγιναν προύχοντες, κοιλαράδες, συγκλητικοί και αποχαυνωμένοι πολίτες, εκμεταλλευτές των σκλάβων, μαθημένοι να ζουν στην χλιδή και στην καλοπέραση.
Το ιστορικό αυτό παράδειγμα είναι πολύ ενδιαφέρον γιά να βρούμε κάποιες ομοιότητες με το σήμερα αλλά και να κάνουμε κάποιες σκέψεις γιά την εποχή μας.
Οι περισότερες αναφορές σήμερα μιλούν γιά την οικονομική κρίση , τα προβλήματα των οικονομιών και άλλα συναφή αλλά ελάχιστες αναφορές μιλούν γιά τις κοινωνικές εξελίξεις αλλά και αυτές που αγγίζουν τον καθένα μας προσωπικά και ψυχολογικά.
Κάποτε ξεκινούσε η ζωή μας με απλά και όμορφα γεγονότα.
Τα χαμόγελα είχαν ως πηγή της δημιουργίας τους μικρά και ανέξοδα συμβάντα. Τα σχόλια του παππού και της γιαγιάς. Τα συμβάντα στην γειτονιά όπως τα αναμετέδιδε ο τοπικός ανταποκριτής ψιλικατζής της γωνίας. Τα παιχνίδια σε αυλές και στην φύση με την αξιοποίηση και τον σεβασμό κάθε αντικειμένου της μικρού και μεγάλου. Το όνειρο γιά κάθετι μακρυνο και μεγάλο που πλάθοταν στο νου μας.
Αλλά κυρίως υπήρχε η απόλαυση του αργού. Υπήρχε ο χρόνος της επεξεργασίας των πληροφοριών και των γεγονότων και δεν ζούσαμε απλά σε μία καταιγίδα συμβάντων γύρω μας.
Εύκολα κάποιος θα πει ότι η αναπόληση τέτοιων καταστάσεων αρνητε απλά την πρόοδο της τεχνολογίας. Υπάρχει πλέον κάποια σύγχρονη και αποτελεσματική τεχνολογία σημαντικότερη από τον ίδιο τον άνθρωπο; πιό σύνθετη από την ανθρώπινη τεχνολογία; Πιστεύω ότι η απάντηση είναι δεδομένη γιά τον καθένα μας.
Τί έχει λοιπόν η εποχή μας και την κάνει ενδιαφέρουσα γιά όλους μας;
Περάσαμε ένα μαραθώνιο, στον οποίο όμως τρέχαμε σαν δρομείς μικρών αποστάσεων, γιά να είμαστε σε νέα επίπεδα τεχνολογίας.
Γιά την ολοκληρωτική νίκη πάνω στην ύλη με τρόπαιο τα υλικά αγαθά που απέκτησαν ονοματεπώνυμο , αυτό των διάσημων επώνυμων προιόντων!!
Τώρα όμως είδαμε ξαφνικά τα αποτελέσματα, αρνητικά και βίαια.
Τι κάνει όμως την εποχή μας ενδιαφέρουσα;
Οτι πλέον νιώθουμε την ανάγκη γιά την δημιουργία ανθρώπινων κοινοτήτων. Οτι νιώθουμε να αναγεννώνται οι βασικές ανθρώπινες αξίες. Οτι τα υλικά αγαθά δεν προσδιορίζουν την ποιότητα των ανθρώπων. Οτι η φιλία και η αγάπη είναι μοναδικές. Οτι αξίζει να χαιρόμαστε και να κλαίμε γιά τον συνάθρωπο μας.
Αυτά κάνουν την εποχή μας ενδιαφέρουσα.
( πρώτη ανάρτηση το 2011 αλλά πολλά χρόνια μετά είναι πιό επίκαιρη από ποτέ)
Πειθαρχημένοι , με αξίες , με αρχές και επικεντρωμένοι πάντα στους στόχους τους.
Η παρακμή και η κατάρευση της Ρώμης επήλθε όταν αυτοί οι ίδιοι έγιναν προύχοντες, κοιλαράδες, συγκλητικοί και αποχαυνωμένοι πολίτες, εκμεταλλευτές των σκλάβων, μαθημένοι να ζουν στην χλιδή και στην καλοπέραση.
Το ιστορικό αυτό παράδειγμα είναι πολύ ενδιαφέρον γιά να βρούμε κάποιες ομοιότητες με το σήμερα αλλά και να κάνουμε κάποιες σκέψεις γιά την εποχή μας.
Οι περισότερες αναφορές σήμερα μιλούν γιά την οικονομική κρίση , τα προβλήματα των οικονομιών και άλλα συναφή αλλά ελάχιστες αναφορές μιλούν γιά τις κοινωνικές εξελίξεις αλλά και αυτές που αγγίζουν τον καθένα μας προσωπικά και ψυχολογικά.
Κάποτε ξεκινούσε η ζωή μας με απλά και όμορφα γεγονότα.
Τα χαμόγελα είχαν ως πηγή της δημιουργίας τους μικρά και ανέξοδα συμβάντα. Τα σχόλια του παππού και της γιαγιάς. Τα συμβάντα στην γειτονιά όπως τα αναμετέδιδε ο τοπικός ανταποκριτής ψιλικατζής της γωνίας. Τα παιχνίδια σε αυλές και στην φύση με την αξιοποίηση και τον σεβασμό κάθε αντικειμένου της μικρού και μεγάλου. Το όνειρο γιά κάθετι μακρυνο και μεγάλο που πλάθοταν στο νου μας.
Αλλά κυρίως υπήρχε η απόλαυση του αργού. Υπήρχε ο χρόνος της επεξεργασίας των πληροφοριών και των γεγονότων και δεν ζούσαμε απλά σε μία καταιγίδα συμβάντων γύρω μας.
Εύκολα κάποιος θα πει ότι η αναπόληση τέτοιων καταστάσεων αρνητε απλά την πρόοδο της τεχνολογίας. Υπάρχει πλέον κάποια σύγχρονη και αποτελεσματική τεχνολογία σημαντικότερη από τον ίδιο τον άνθρωπο; πιό σύνθετη από την ανθρώπινη τεχνολογία; Πιστεύω ότι η απάντηση είναι δεδομένη γιά τον καθένα μας.
Τί έχει λοιπόν η εποχή μας και την κάνει ενδιαφέρουσα γιά όλους μας;
Περάσαμε ένα μαραθώνιο, στον οποίο όμως τρέχαμε σαν δρομείς μικρών αποστάσεων, γιά να είμαστε σε νέα επίπεδα τεχνολογίας.
Γιά την ολοκληρωτική νίκη πάνω στην ύλη με τρόπαιο τα υλικά αγαθά που απέκτησαν ονοματεπώνυμο , αυτό των διάσημων επώνυμων προιόντων!!
Τώρα όμως είδαμε ξαφνικά τα αποτελέσματα, αρνητικά και βίαια.
Τι κάνει όμως την εποχή μας ενδιαφέρουσα;
Οτι πλέον νιώθουμε την ανάγκη γιά την δημιουργία ανθρώπινων κοινοτήτων. Οτι νιώθουμε να αναγεννώνται οι βασικές ανθρώπινες αξίες. Οτι τα υλικά αγαθά δεν προσδιορίζουν την ποιότητα των ανθρώπων. Οτι η φιλία και η αγάπη είναι μοναδικές. Οτι αξίζει να χαιρόμαστε και να κλαίμε γιά τον συνάθρωπο μας.
Αυτά κάνουν την εποχή μας ενδιαφέρουσα.
( πρώτη ανάρτηση το 2011 αλλά πολλά χρόνια μετά είναι πιό επίκαιρη από ποτέ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου