πολιτική δήλωση

Εχοντας μάθει σε όλη μου την ζωή να λέω τα πράγματα με το ονομά τους και επειδή αρκετοί φίλοι με ρωτούν και τι πιστεύεις πολιτικά αποφάσισα ότι οπως πάντα θέλω να φωνάζω ελεύθερα και δυνατά τις απόψεις μου έτσι και θα κάνω γιά την πολιτική.Μεγάλωσα με δύο βασικές αρχές την αγάπη γιά την πατρίδα και γιά τον άνθρωπο! Αυτές με ακολουθούν με συνέπεια κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μου και θα με εγκαταλείψουν ποτέ.Κάποιοι ληστές και καταστροφείς πίστεψαν ότι αν βγώ έξω από το περίβλημα του πολιτικά ορθού και καθώς πρέπει θα καταστραφώ. Αγνοούσαν ότι αντίθετα οι αρχές μου είναι αντισυμβατικές, επαναστατικές και σταθερά δυναμικές! Ετσι ξεκινησα , έτσι πορεύομαι και έτσι θα συνεχίσω!Ζούμε εποχή καταστροφής των πάντων, οικονομικής , κοινωνικής και βιώνουμε την απόλυτη ανθρωπιστική καταστροφή. Κανένας μας δεν μπορεί πλέον να είναι σιωπηρός και απολίτικος!Σχήματα διάφορα φαίνονται να είναι της μόδας ή να ελκύουν τον πολίτη.Εγώ δεν είδα ακόμα κανένα που να βαλει πρώτο τον ανθρωπο και ταυτόχρονα να προτείνει αποφασιστικές και ουσιαστικες λύσεις γιά να γλυτώσουμε την καταστροφή.Η φιλία, η αγάπη , η εκτίμηση, η συνέπεια και τόσες άλλες όμορφες λέξεις και αρχες εξακολουθούν να είναι γιά πολλους άνευ ουσίας.Η επανασταση της ψυχής μας γιά τους γέροντες που πεθαίνουν αβοηθητοι και τους αδυναμους που ζουν χωρίς έλεος δεν ξεκίνησε!Ναι ήρθε η ώρα να χτίσουμε μία Νέα Ελλάδα ανθρώπινη! Δεν με νοιάζει ποιός θα είναι ο αρχιτέκτονας, ποιος ο μηχανικός και ποιοι οι εργάτες! Με καίει όμως ότι πρέπει να ξεκινήσει το όραμα να γίνει πράξη!

Εγώ έχω βρεί την σημαία κάτω από την οποία ξεκινά ένας έντιμος , δύσκολος αλλά πιστεύω νικηφόρος αγώνας.

Επανάσταση Τώρα!!!

Εικόνες δυστυχίας και μελαγχολίας παντού. Ηττημένοι μικροί και μεγάλοι σε πόλεις και χωριά. Γραφειοκράτες της εξουσίας που με θράσος ορμούν στους πολιτες κουνώντας το δάκτυλο απειλητικά και ρίχνοντας τους το φταίξιμο . Παρδαλοί πολιτικάντηδες όλων των χρωμάτων που αφού επι δεκαετίες απόλαυσαν κάθε ατιμία και κακοδιαχείριση γίνονται διδάσκαλοι ηθικής. Διαπλεκόμενοι μεντιάρχες και τραπεζοληστές σε συνεχή κυρήγματα μετάνοιας!!

Ως ΕΔΩ !! Επανάσταση Τώρα!

Οι πολίτες που δεν φοβόμαστε την έρευνα στους τραπεζικούς λογαριασμούς μας ούτε την αρπαγή εθνικού πλούτου στο εξωτερικό , υπάλληλοι , διευθυντές , επαγγελματίες και άνθρωποι της δημιουργίας ας πάρουμε την τύχη στα χέρια μας.

ΗΡΕΜΗ αλλά ΔΥΝΑΤΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Κάθε μέρα σε κάθε σημείο να ξεμπροστιάζουμε αυτά τα ανθρωπάκια και τους πραιτωριανούς τους που αφού έφεραν την καταστροφή τωρα ηθικολογούν και ρίχνουν το ανάθεμα όπου μπορούν.

Αμόρφωτοι και αγενείς που κατέλαβαν εξουσίες είτε στα άνδρα της διαφθοράς δημους  και αλλη τοπική αυτοδιοίκηση να δηλώνουμε ότι ξέρουμε παντού γιά τα ανομήματα τους. Κραυγές αποφασιστικές αφύπνισης.

Διεφθαρμένους μιζαδόρους δημόσιους υπαλλήλους να δημοσιοποιούμε όχι μόνο το παρόν τους αλλά και το παρελθόν τους. Με κάθε τρόπο από στόμα σε στόμα, μέσω της τεχνολογίας σε κάθε στεκι και παρέα να γίνει η ζωή τους ανυπόφοροι.

Και κυρίως να γίνουμε άγγελοι αλληλεγγύης! Κοντά στον γείτονα μας που μέχρι χθες δεν ξέραμε ποιος ήταν. Μαζί με τους φίλους μας να μοιράζουμε το χαμόγελο και τις μικρές χαρές μας. Δυναμικά στην εργασία μας και στην παραγωγή γιατί μόνο αυτή θα φέρει την οικονομική ελευθερία.

Να αντιγράφουμε και να διαδίδουμε κάθε καλή ιδέα.

Να γίνουμε νέοι εποικοί του διαδικτύου μετατρέποντας το επιχειρείν μας απο το μικρό μας γήπεδο στα παγκόσμια σαλόνια.

Με πίστη , με αγώνα , με γνώση και με θέληση θα πετύχουμε την Δικής μας Επανάσταση και την Πορεία σε Νίκη!

όπως μάθατε ας πάθετε αλλά εμείς τι φταίμε?

Σαν να βλέπω τις εικόνες με τις πλαστικές σημαίες, τα λεωφορεία των κομματόσκυλων και οπαδών , τους ευτυχισμένους το βράδυ μιάς Κυριακής στους καφενέδες που πάλι το κόμμα τους κέρδισε! και η δόξα δικιά τους και αυτή!

Ολοι στα μαντριά των λαοπρόβλητων αρχηγών και όλων των παρατρεχάμενων τους που εξουσιάζα χωριά και πόλεις..

Τριάντα και χρόνια αυτή η ιστορία και κάποιες στιγμές έλεγα μήπως εγώ έχω το πρόβλημα που συχαινόμουν όλο αυτό το πλαστικό πανηγύρι και την κοροιδία απο μετρίους των αφελών?

Και φώναζα εγώ κάτω το κόμμα των πολιτικών ,και ήταν παράκαιρο και προσβλητικό γιά τα ήθη τους και την "λαική" εξουσία τους.

Γραφικά έφαγα τα νιάτα μου, γραφικά βασάνισα τον εαυτό μου να διακηρύσω γιά μιά αλλη Ελλάδα, όχι με τους λαοπλάνους και συμφεροντολόγους.

Και τώρα τι? πίκρα και γλυκιά ευχαρίστηση. Πίκρα βαθιά γιά τον καημένο τον γέρο που πληρώνει τον ενθουσιασμό τους στις πλαστικές σημαίες κάποτε και πίκρα γιά όλους όσους είτε δεν ήθελαν είτε δεν καταλάβαιναν. Μιά γλυκιά ευχαρίστηση οτι όλα καταρέουν και γίνονται στάχτες. Αποδομούνται και όλοι αυτοί οι φανφαρόνοι της δύναμης και των παρεών τους είναι πλέον δειλά μηδενικά.

Το αύριο? Τι να πούμε γιά το αύριο όταν μας παραλύει το σήμερα? Ας είναι το αύριο η προσμονή ότι η αναγέννηση θα ειναι ένας εύκολος τοκετός χωρίς πολλές και χειρότερες οδύνες. Ας είναι η μέρα πιό ανθρωπινη και πιό ποιοτική.

Οι ψευτικοί ενθουσιασμοί δεν θα ξανάρθουν γιατί πεθαίνουν με τον πανικό των ρητότων της συμφοράς.

Καληνύχτα Ελλάδα!