Με την λέξη "τεχνικοανθρωπισμός" μπορούμε να περιγράψουμε την εξέλιξη του ανθρωπισμού ως μίας έννοιας κοινωνικής αλλά και ατομικής. Δεν είναι μετα-ανθρωπισμός γιατί δεν είναι κάτι μετά από τον ανθρωπισμό που ζήσαμε τις τελευταίες εκατονταετίες.
Ο ανθρωπισμός έβαλε στο κέντρο των πάντων τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος υπεράνω των ζώων , αλλά και της φύσης. Η έννοια ανθρωπος βέβαια έπαιζε κρίσιμο ρόλο και στην ζωή και τον θάνατο. Οι ανθρώπινες ικανότητες και γνώσεις κυριαρχούσαν πάνω στην ύλη , την φύση, τις μηχανές και τις διαδικασίες.
Υπήρξε το κυρίαρχο και σχεδόν απόλυτα αποδεκτό σημείο αναφοράς των πάντων ανεξάρτητα απο τις πολιτικές ή τις θρησκευτικές ιδεολογίες. Εξάλλου όλοι είχαν ως σημαία το πως θα υποστηρίξουν την καλή ζωή του ανθρώπου.
Εντούτοις στο όνομα του ανθρωπισμού υπήρξε συνεχώς βία , καταπίεση, διακρίσεις και υποτίμηση του ανθρωπίνου όντος. Βλέπεις ο άνθρωπος δεν ζύγιζε το ίδιο σε όλες τις ηπείρους και σε όλες τις δεκαετίες διαχρονικά.
Ηταν και είναι πιό πολύτιμος ο άνθρωπος που έχει την δύναμη και την εξουσία από αυτόν που περνά το διάστημα της ζωής του στην αφάνεια.
Ηρθε όμως ο καιρος που ξεκίνησε η καταρχήν καταγραφή και γνώση του ανθρωπίνου όντος από το DNA του μέχρι τις ηλεκτρομαγνητικές διαδικασίες γύρω του. Ο τρομακτικός ογκος πληροφορίας δεν είναι πλέον τρομακτικός. Η αναγκαία υπολογιστική ισχύ γιά την "μηχανή" άνθρωπος είναι πλέον εφικτή και υλοποιήσιμη.
Στο σύστημα της ανθρώπινης ύπαρξης η τεχνολογική ισχύς αποκτά ταχύτητα εξαιρετικό σημαντικό ρόλο. Τόσο σε ατομικό επίπεδο όσον και σε κοινωνικολογικό. Η συνολική εντροπία αποκτά μία νέα μορφή που μάλιστα θα τίνει να ισοροπεί υπέρ των μηχανών και της τεχνολογίας.
Ο τεχνικοαθρωπισμός δεν είναι πλέον μια έννοια που την διατυπώνει η ανθρώπινη σκέψη αλλά είναι μία πραγματικότητα που πρέπει να την δούμε ως ένα γεγονός και το αναμενόμενο μέλλον μας. Δεν είναι μία νέα ιδεολογία ή θρησκεία αλλά είναι το νέο σημείο αναφοράς μας ως ανθρώπινα όντα.
Μοιάζει τρομακτικό , φοβίζει αλλά φοβίζει το ίδιο όπως μας φοβίζει κάθετι αγνωστο, καθετι που ξεπερνά τα νοητικά τείχη που έχουν τοποθετηθεί ακόμα και με την καλή έννοια του ανθρωπισμού!
Πρώτες σκέψεις μου γιά ένα αύριο που έρχεται πολύ γρήγορα προς εμάς....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου