αναζητώντας τον Ελληνα που χάσαμε.....

κάποτε είχαμε ένα αδύναμο κράτος, φτωχογειτονιές , έλλειψη σύγχρονου εξοπλισμού....
στα χωριά μας δεν υπήρχε ηλεκτρικό , δεν υπήρχε παντού υποδομή ύδρευσης....
η πολυτέλεια εκφραζόταν με τις εμφανίσεις σε γιορτές και επετείους....
η γνώση έφτανε ως την γειτονική πόλη....
και μετά ήρθαν τα "ωραία" , ο "εκσυχρονισμός¨ , η "ανάπτυξη".....
κάπου εκεί χάσαμε τον Ελληνα....
ο εργατικός με αρχές που έφταναν ως οδηγίες από πατέρα σε γιό και σε εγγονό..
ο εκρηκτικός γιά τα δίκαια του ...
ο υπερασπιστής των συναισθημάτων του..
αυτός που ο ρομαντισμός του έδινε το πιό εντυπωσιακό αίσθημα και ήταν ο ίδιος πηγή εσωτερικού εξαιρετικού θεάματος...
η γή έδινε διασκέδαση και η φύση ονειρεμένα παιχνίδια...
δύσκολο να βρούμε τι έφταιξε.... σίγουρα κυρίως ο ίδιος ο εαυτός μας....
η ηγεσία με προδοσία σε κάθε λέξη που είχε μέσα την έννοια Ελληνικό....
έγινε γραφικό και συχνά απόβλητο να απαντάς στην ερώτηση τι είσαι με την λέξη Ελληνας...
ΧΑΣΑΜΕ πατριώτη τον Ελληνά μας....χάσαμε τις ρίζες αλλά και τα κλαδιά μας ξεράθηκαν....
η αναζήτηση του πλέον είναι περιπέτεια για λίγους...
είναι όσοι ζωντανοί από την λαίλαπα της μετριότητας...
δεν απελπίζομαι αλλά νιώθω το βάρος της αναζήτησης του Ελληνα που χάσαμε...
καλώ με δυνατή φωνή όποιον νιώθει το ίδιο βάρος να ακολουθήσει τον δύσκολο δρόμο της εύρεσης του....
η πορεία αναζήτησης ξεκίνησε όσοι πιστοί ας ακολουθήσουν....