όπως μάθατε ας πάθετε αλλά εμείς τι φταίμε;

Σαν να βλέπω τις εικόνες με τις πλαστικές σημαίες, τα λεωφορεία των κομματόσκυλων και οπαδών .Τους ευτυχισμένους το βράδυ μιάς Κυριακής στους καφενέδες γιατί πάλι το κόμμα τους κέρδισε! Και η δόξα δικιά τους και αυτή ήταν!

Ολοι στα μαντριά των λαοπρόβλητων αρχηγών και όλων των παρατρεχάμενων τους που εξουσιάζαν χωριά και πόλεις..

Σαράντα και χρόνια αυτή η ιστορία και κάποιες στιγμές έλεγα μήπως εγώ έχω το πρόβλημα που συχαινόμουν όλο αυτό το πλαστικό πανηγύρι και την κοροιδία των αφελών απο του μετρίους;

Και φώναζα εγώ κάτω το κόμμα των πολιτικών ,και ήταν παράκαιρο σύνθημα και προσβλητικό γιά τα ήθη τους και την "λαική" εξουσία τους.

Γραφικά έφαγα τα νιάτα μου, γραφικά βασάνισα τον εαυτό μου να διακηρύσω γιά μιά αλλη Ελλάδα. Μιά Ελλάδα χωρίς τους λαοπλάνους και τουε συμφεροντολόγους.

Και τώρα τι; πίκρα και γλυκιά ευχαρίστηση. 

Πίκρα βαθιά γιά τον καημένο τον γέρο που πληρώνει τον τότε ενθουσιασμό τους και το προσκύνημα στις πλαστικές σημαίες.Πίκρα και γιά όλους όσους είτε δεν ήθελαν είτε δεν καταλάβαιναν. 

Μιά γλυκιά ευχαρίστηση όμως οτι όλα καταρευσαν και γίνονται στάχτες. Αποδομούνται το δήθεν της "εξουσίας" τους και όλοι αυτοί οι φανφαρόνοι της δύναμης και των παρεών τους είναι πλέον δειλά μηδενικά.

Το αύριο;  Τι να πούμε γιά το αύριο όταν μας παραλύει το σήμερα; Ας είναι το αύριο η προσμονή ότι η αναγέννηση θα ειναι ένας εύκολος τοκετός χωρίς πολλές και χειρότερες οδύνες. 

Ας είναι η μέρα πιό ανθρωπινη και πιό ποιοτική.

Οι ψευτικοί ενθουσιασμοί δεν θα ξανάρθουν γιατί πεθαίνουν με τον πανικό των ρητότων της συμφοράς.

Καληνύχτα Ελλάδα!

η νέα κοινωνία που έρχεται δεν μπορεί να μας περιμένει...ή ο κίνδυνος του τέλους της κρατικής μας υπόστασης!

Ζούμε συγκλονιστικές στιγμές ως ανθρωπότητα.

Ραγδαίες και συνεχείς μεταβολές στην τεχνολογία , στην κοινωνία , στην οικονομία με την ταυτόχρονη κατάρευση πολλών δεδομένων και παραδοχών σε όλους τους τομείς.

Παράλληλα κάθετι το νέο έρχεται βίαια , ανατρεπτικά και ως απόλυτο γεγονός. Αλλάζοντας έτσι τους υπάρχοντες κανόνες και διαδικασίες άμεσα.

Ο μηδενισμός των αποστάσεων , η αλλαγή στην έννοια του χρόνου ενώ παράλληλα υπάρχει σε εξέλιξη ένας τυφώνας που αναμειγνύει τα πάντα. Από ανθρώπους , γλώσσες, φυλές , θρησκείες , χρώματα και ηλικίες. Αυτή η διαδικασία δεν ελέγχεται από πουθενά και κανέναν αυτή είναι μία κυρίαρχη ανατρεπτική και επαναστατική εξέλιξη.

Ολα αυτά γίνονται εν μέσω ενός νέου τύπου τρίτου παγκοσμίου πολέμου . Αυτός είναι μεν ασύμμετρος αλλά έχει την ίδια βία και το ίδιο μέγεθος  καταστροφών όπως και οι δύο προηγούμενοι παγκόσμιοι πόλεμοι . Μάλιστα αυτός ο νέος πόλεμος δεν έχει και συγκεκριμένο μέτωπο , εχθρούς, συμμάχους αλλά και ούτε απομονωμένες νησίδες ηρεμίας που είχαν οι προηγούμενοι. Φυσικά δεν υπάρχει και ούτε ημερομηνία πιθανής λήξης του.

Δύσκολο να αναλύσεις ,να περιγράψεις και να μοντελοποιήσεις τα επιμέρους θέματα και προβλήματα γιά την ανθρωπότητα που είναι πλέον ανοικτά λόγω της ποικιλίας τους αλλά και του εύρους τους. Η μονη σύντομη περιγραφή τους είναι ότι μιά νέα κοινωνία έρχεται.

Εμείς εδώ στην Ελλάδα ,ακόμα και συχνά μέσα στην άγνοια μας, ζούμε με τον δικό μας τραγικό τρόπο αυτή την μετάβαση. Μέσα από την πολυετή οικονομική κρίση που εξελίχθηκε σε κοινωνική κρίση γιά να καταλήξει σε ψυχολογική προχωράμε σαν να βαδίζουμε σε κινούμενη άμμο.

Το παρελθόν μας συντρίβεται , το παρόν μας είναι αβέβαιο και το μέλλον μας άγνωστο. Οι οραματισμοί μας έχουν συχνά ορίζοντα μηνών και πολλές φορές μόνο μέχρι τα προβλήματα της επόμενης μέρας.

Χρόνος δεν υπάρχει. Τον έχουμε εξαντλήσει όχι μόνο στην γενιά μας αλλά και από την επόμενη γενιά με αποτέλεσμα να προσπαθούμε να σκοτώσουμε το αθάνατο, την ελπίδα.

Τι κάνουμε; πως θα διασώσουμε ότι μπορούμε; πως θα συνεχίσει την ύπαρξη της όποιας κρατικής μας υπόστασης ;

Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να κατανοήσουμε ακριβώς την κατάσταση. Ο καθένας μας αλλά και ως κοινωνία και ως πολιτεία. Να κατανοήσουμε τους κινδύνους αλλά και τις ευκαιρίες που δημιουργούνται το προσεχές διάστημα. Να γίνουμε κοινωνοί και του κακού αλλά και του καλού!

Οι ενέργειες μας πρέπει να έχουν άμεσες δράσεις αλλά και στρατηγική προσέγγιση.

Η στρατηγική είναι πιό εύκολο γιατί έχει μόνο ένα όνομα παιδεία. Πρέπει να εκπαιδευτεί η νέα γενιά αλλά και όλοι μας στις μεταβολές που ζούμε αλλά και στις διαδιακασίες γιά την απόκτηση γνώσης που θα μπορεί να συμβάλει στο να αντεπεξέλθουμε στην νέα κατάσταση.

Γνώση που θα βοηθήσει να φύγουμε από την "λίθινη" εποχή και να ακολουθήσουμε την κβαντική εποχή!

Οι άμεσες δράσεις δεν μπορεί παρά να είναι μία σειρά από ιδέες και προτάσεις που αφενός θα είναι στην κορυφή των νέων κυμάτων της κοινωνίας και αφετέρου θα είναι εύκολα υλοποιήσιμες και αποτελεσματικές από μικρές κρατικές οντότητες και κοινωνίες σαν την δική μας.

Τέτοιες εγώ θα πρότεινα :

- την δημιουργία ενός πλήρους περιβάλλοντος λειτουργίας νέων τεχνολογικών λύσεων με εφαρμογή blockchain τεχνολογίας.

- την ίδρυση ενός παγκόσμιου πανεπιστημίου ανθρώπινης γνώσης και τέχνης με στόχο να αναδειχθεί η δύναμη του Οικουμενικού Ελληνισμού.

- την δημιουργία περιοχών προστασίας παγκόσμιας φυτικής βιοποικιλίας με δεδομένη την μοναδική μας βιοποικιλία.

- την ανάπτυξη κινήματος κοινωνικής οικονομίας με εργαστήρια, παγκόσμιους αγώνες νέων ιδεών κοινωνικής οικονομίας.

- την εφαρμογή δράσης ψηφιακού τουρισμού με έμφαση στην τεχνική νοημοσύνη.

- την δημιουργία στους Δελφούς της παγκόσμια ψηφιακής βάσης γνώσης σχετικά με την φιλοσοφία.

- την άμεση εκπαίδευση όλων των Ελλήνων στην χρήση νέων τεχνολογιών ειδικά στο πεδίο της νέας κοινωνιολογίας.

- δημιουργία ανοικτής διαδικασίας γιά την μελέτην των μεταβολών και παρατηρητήριο της ηλεκτρονικής δημοκρατίας.

Ναι ξέρω πολλοί θα πείτε αυτά είναι ουτοπιστικά αλλά να θυμίσω ότι τόσο ουτοπιστικό έμοιαζε και η κινητή τηλεφωνία πριν τριάντα χρόνια όταν περιμέναμε πέντε χρόνια γιά να μας δώσει ο ΟΤΕ ένα τηλεφωνικό νούμερο!

μερικές σκέψεις γιά το μουσείο Γιάννη Λάτση

Είχα μία ενδιαφέρουσα  περιήγηση στο ναυτικό μουσείο "νεράιδα " στον Φλοίσβο του Π.Φαλήρου πριν λίγες μέρες.

Κύριο αντικείμενο του μουσειου του ιδρύματος Λάτση η η ιστορία του Γιάννη Λατση.

Σημειώνω μερικές ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις.

Σε φωτογραφία της οικογένειας του στα δύσκολα χρόνια του 1945-50 φαίνονται όλοι να μην επηρεάζονται οικογένειακα απο τον εμφύλιο πόλεμο σε Ηλεία . Γιά όσους δεν το γνωρίζουν ήταν μία περιοχή που δοκιμάστηκε ιδιαίτερα εκείνα τα χρόνια.

Η κυρία επιχειρηματική του δραστηριότητα και ενδυνάμωση έγινε με ακτοπλοΐα στον Σαρωνικο και σαφώς με την στήριξη των τότε κυβερνήσεων. Φωτογραφικό υλικό με πολλες παρουσίες πρωθυπουργών κλπ. το επιβεβαιώνει.

Η κυρίως προσωπική του επιχειρηματική επιτυχία ήταν η συμφωνία με τον Βασιλια της Λιβυης γιά την  μεταφορά πολιτών για προσκύνημα στην Μεκκα 

Η αποκτηση της δύναμης του έγινε κυρίως μέσα απο σχέσεις με Βασιλεις της Μέσης Ανατολής.

Πρέπει να είναι ισως ο μόνος Έλληνας που το κράτος μας του έδωσε 2-δυο- φορές το ανώτατο παράσημο Σταύρο Φοίνικα! Μία ο Βασιλιάς Παύλος και μία η Ελληνική Δημοκρατία.

 Α και το τελευταίο , στο προσωπικό του το μουσείο υπαλληλοι ηταν κυρίως Φιλιππινεζοι.

Η προσωπική μου γνώμη ο Ωνασης ηταν ένας και μοναδικός !